Onvruchtbaarheid

De belangrijkste oorzaak van verminderde vruchtbaarheid bij de vrouw is haar leeftijd. Al vanaf het 30e jaar wordt de kans op zwangerschap bij vrouwen langzaam minder. Na het 35e levensjaar neemt de kans snel af en boven de 40 jaar is de kans op zwangerschap nog maar enkele procenten. Dit komt doordat de kwaliteit van de eicellen afneemt als een vrouw ouder wordt. Daardoor neemt de kans op bevruchting af.

Daarnaast is er ook een grotere kans op foutjes in de bevruchte eicel waardoor er meer miskramen voorkomen. Door deze foutjes in de bevruchte eicel is de kans op kinderen met een erfelijke afwijking (bijvoorbeeld het Down syndroom) ook groter. Na de overgang kan een vrouw niet meer spontaan zwanger worden. Meestal is dat na het 52e levensjaar. Sommige vrouwen komen helaas al veel eerder in de overgang, waardoor zij al op jongere leeftijd niet meer spontaan zwanger kunnen worden.

Wanneer uw cyclus onregelmatig is (korter dan 21 of langer dan 35 dagen), kan het zijn dat de eisprong niet goed verloopt. Dit kan komen bijvoorbeeld komen door: hormonale afwijkingen; polycysteus ovarium syndroom (PCOS); vervroegde overgang; een te laag lichaamsgewicht (BMI <18) of een te hoog lichaamsgewicht (BMI > 30) waardoor de maandelijkse cyclus en het hormoonevenwicht worden verstoord; sommige medische behandelingen (met name anti-kanker behandelingen zoals chemotherapie of bestraling); bepaalde erfelijke afwijkingen zoals het Turner syndroom; endometriose.

Tenslotte kunnen seksuele problemen een zwangerschap in de weg staan zoals problemen of pijn bij het vrijen, of vrijen op het verkeerde moment (dat wil zeggen niet gedurende de dagen rond de eisprong).

Bij de mannelijke factor onvruchtbaarheid is een belangrijk probleem aanwezig bij maximaal 50% van de onvruchtbare paren. De relatie tussen mannelijke onvruchtbaarheid en systemische ziekte is van groot belang, en opkomend bewijs suggereert een relatie tussen mannelijke onvruchtbaarheid en mannelijke urogenitale geboorteafwijkingen (cryptorchidisme, hypospadie, dubbelzinnige genitaliën en aangeboren afwijkingen van de nieren en urinewegen). Veel van deze geboorteafwijkingen worden geïsoleerd behandeld door urologen zonder erkenning dat deze verband kunnen houden met meer globale syndromale aandoeningen.

Bij ongeveer 25% van de mensen met een onvervulde kinderwens, is er helaas geen enkele aanwijzing voor de oorzaak van de verminderde vruchtbaarheid te vinden. Dat noemen we onbegrepen verminderde vruchtbaarheid.

Tijdens mijn eigen kinderwens besloot ik niet alleen het reguliere traject in het ziekenhuis te belopen, maar daarnaast zelf de regie te nemen en aanvullende behandelingen en leefstijlaanpassingen te doen die onze kans op zwangerschap zouden verbeteren. En met succes!

Door mijn eigen traject ben ik mezelf verder gaan specialiseren als hormoontherapeut én integreer ik in mijn traject ook elementen uit de oosterse geneeskunde.

Omdat ik gezien heb dat deze combinatie de grootste succesgarantie geeft.

Kimiko Broeze, vruchtbaarheidsarts en heeft al duizenden koppels bijgestaan bij het realiseren van hun kinderwens.

Ons advies

Over de relatie tussen stress en onvruchtbaarheid wordt al jaren gediscussieerd. Vrouwen met onvruchtbaarheid melden verhoogde niveaus van angst en depressie, dus het is duidelijk dat stress, onvruchtbaarheid veroorzaakt. Het meest recente onderzoek heeft de werkzaamheid van psychologische interventies bij het verlagen van psychologische nood gedocumenteerd en wordt geassocieerd met significante toenames van zwangerschapspercentages.

Levensstijlaanpassingen en holistische, complementaire en alternatieve therapieën die door veel van patiënten worden gebruikt, blijken een positief effect te hebben op zwangerschap. Gewichtsvermindering of gewichtsvermeerdering door een aangepast dieet en de juiste lichaamsbeweging, stoppen met roken en alcoholmatiging is een pré.

Onlangs heeft de cruciale rol die leefstijlfactoren spelen bij de ontwikkeling van onvruchtbaarheid een aanzienlijke hoeveelheid belangstelling gegenereerd. Leefstijlfactoren zijn de aanpasbare gewoonten en manieren van leven die de algehele gezondheid en het welzijn, inclusief vruchtbaarheid, sterk kunnen beïnvloeden. Veel leefstijlfactoren zoals de leeftijd waarop een gezin moet worden gesticht, voeding, gewicht, lichaamsbeweging, psychologische stress, milieu- en beroepsmatige blootstelling en andere kunnen aanzienlijke effecten hebben op de vruchtbaarheid; leefstijlfactoren zoals het roken van sigaretten, illegaal drugsgebruik en alcohol- en cafeïnegebruik kunnen de vruchtbaarheid negatief beïnvloeden, terwijl andere zoals preventieve zorg gunstig kunnen zijn. Het huidige literatuuronderzoek omvat meerdere leefstijlfactoren en plaatst onvruchtbaarheid in context voor het paar door zich te concentreren op zowel mannen als vrouwen; het doel is om de rol te identificeren die leefstijlfactoren spelen bij het bepalen van de reproductieve status. De groeiende belangstelling en hoeveelheid onderzoek op dit gebied hebben duidelijk gemaakt dat leefstijlfactoren een aanzienlijke invloed hebben op de vruchtbaarheid.

Ontmoet gelijk gestemden