ONVRUCHTBAARHEID

De belangrijkste oorzaak van verminderde vruchtbaarheid bij de vrouw is haar leeftijd. Al vanaf het 30e jaar wordt de kans op zwangerschap bij vrouwen langzaam minder. Na het 35e levensjaar neemt de kans snel af en boven de 40 jaar is de kans op zwangerschap nog maar enkele procenten. Dit komt doordat de kwaliteit van de eicellen afneemt als een vrouw ouder wordt. Daardoor neemt de kans op bevruchting af.

Daarnaast is er ook een grotere kans op foutjes in de bevruchte eicel waardoor er meer miskramen voorkomen. Door deze foutjes in de bevruchte eicel is de kans op kinderen met een erfelijke afwijking (bijvoorbeeld het Down syndroom) ook groter. Na de overgang kan een vrouw niet meer spontaan zwanger worden. Meestal is dat na het 52e levensjaar. Sommige vrouwen komen helaas al veel eerder in de overgang, waardoor zij al op jongere leeftijd niet meer spontaan zwanger kunnen worden.

Wanneer uw cyclus onregelmatig is (korter dan 21 of langer dan 35 dagen), kan het zijn dat de eisprong niet goed verloopt. Dit kan komen bijvoorbeeld komen door: hormonale afwijkingen; polycysteus ovarium syndroom (PCOS); vervroegde overgang; een te laag lichaamsgewicht (BMI <18) of een te hoog  lichaamsgewicht (BMI > 30) waardoor de maandelijkse cyclus en het hormoonevenwicht worden verstoord; sommige medische behandelingen (met name anti-kanker behandelingen zoals chemotherapie of bestraling); bepaalde erfelijke afwijkingen zoals het Turner syndroom; endometriose.

Tenslotte kunnen seksuele problemen een zwangerschap in de weg staan zoals problemen of pijn bij het vrijen, of vrijen op het verkeerde moment (dat wil zeggen niet gedurende de dagen rond de eisprong).

Bij de mannelijke factor onvruchtbaarheid is een belangrijk probleem aanwezig bij maximaal 50% van de onvruchtbare paren. De relatie tussen mannelijke onvruchtbaarheid en systemische ziekte is van groot belang, en opkomend bewijs suggereert een relatie tussen mannelijke onvruchtbaarheid en mannelijke urogenitale geboorteafwijkingen (cryptorchidisme, hypospadie, dubbelzinnige genitaliën en aangeboren afwijkingen van de nieren en urinewegen). Veel van deze geboorteafwijkingen worden geïsoleerd behandeld door urologen zonder erkenning dat deze verband kunnen houden met meer globale syndromale aandoeningen.

Bij ongeveer 25% van de mensen met een onvervulde kinderwens, is er helaas geen enkele aanwijzing voor de oorzaak van de verminderde vruchtbaarheid te vinden. Dat noemen we onbegrepen verminderde vruchtbaarheid.